Հադրութ քաղաքը կը գտնուի Արցախի Հանրապետութեան մայրաքաղաք Ստեփանակերտէն 75քմ հեռաւորութեան վրայ: 19-րդ դարու վերջը եւ 20-րդ դարու սկիզբը Հադրութն իր կարեւորութեամբ երկրորդն էր Շուշիէն ետք:

Հադրութի շրջանը, որ Արեւմտեան Հայաստանի պատմութեան մէջ յայտնի է նաև Դիզակ անունով, նոյնպէս կը համարուի բացօթեայ թանգարան: Մարզը յայտնի էր շարք մը վանական համալիրներով եւ եկեղեցիներով, հին բնակավայրերով եւ ամրոցներով:

Հադրութի տեսարժան վայրերու ամէնէն յայտնի ցուցակը, որ կարելի էր ուսումնասիրել հետեւեալն է. Գտչավանքը (13-րդ դ.), Ազոխի քարանձաւը, Դիզակի Եգան մելիք-իշխաններու պալատը (18-19-րդդդ.), Օխտը դռնի վանքը, Ս. Յարութիւն եկեղեցին Հադրութի մէջ (17-րդ դ.), Թաղասեռ բնակատեղին (17-րդդ.), Իջեւանատունը (Քարաւանսարա), որ կը գտնուի Կարգապազարին մօտ`Հադրութ-Մարտունի մայրուղիին վրայ, Մարշալ Ա. Խամփերեանցի (Խուտեակով) տուն-թանգարանը իր հայրենի Մեծ Թաղեր գիւղին մէջ եւ այլն: