Արեւմտեան  Հայաստանի զաւակները շարքի այսօրուա հերոսը ՝ Արցախեան ազատամարտի կարկառուն դեմքերէն մէկը՝ Շարժումին ակունքներուն կանգնած, հայրենիքի ու ռազմական գործի նւիրեալ Աստուածատուր Պետրօսեանն է:

Աստուածատուր Աւետիքի Պետրօսեան ծնվուերլ է 1952թ. դեկտեմբերի 8-ին Հայաստանի Խորհրդային սոցիալիստական հանրապետութիւններու Սպիտակի շրջանի Հայ Փամպ գիւղ /այժմ` Արագածոտնի մարզի Լեռնապար համայնք/, ծառայողի ընտանիքին մէջ: Աւարտեր է տեղի 8- դպրոցը գերազանց, ապա` 1970թ. ավարտեր է Կիրովական քաղաքի Գ.Սունդուկեանի անուան N 8 միջն. դպրոցը: 1970-75թթ. ընդունուեր և աւարտեր է Կ.Մարքսի անուան Երեւանի Պոլիտեխնիկական ինստիտուտի Լեռնամետալուրգիական ֆակուլտետը` ստանալով ինժեներ-մետալուրգի որակաւորում «Մետաղագիտութեան, մետաղներիու ջերմային մշակումին տեխնոլոգիա եւ սարքաւորումներ» մասնագիտութեամբ: 1975-78թթ. գործուղուեր է ՈՒԽՍՀ Վիննիցիոյ  մարզի Յամպոլ քաղաքի Մօսկուայի №2 աւիասարքաշինական գործարանի մասնաճիւղ: Աշխատեր է որպես ինժեներ-տեխնոլոգ, աւագ ինժեներ` մետաղագիտութեան եւ ջերմամշակման տեխնոլոգիայի գծով:

1987թ-ին աւարտեր է Թբիլիսիի ՀՄՈԲՉ ինստիտուտի համամիութենական բարձրագոյն որակավորման կուրսերը` մետրոլոգիայի եւ ժամանակակից չափումներու գծով (գերազանց): Սկսած ԵրՊԻ-ի գիտական թեմայով դիպլոմային աւարտական պաշտպանութեննէ՝ մինչեւ այժմ տասնեակ յօդուածներու, մենագրութիւններու գիտական նորոյթներու, գիւտերու եւ ներդրումներու յեղինակ է: 1990թ.-էն ազգային ազատագրական շարժումին վերաբերեալ շարք  մը յօդուածներու յեղինակ է: 1995-2007թթ. իւր յեղինակությեամբ լոյս են տեսեր ռազմական պատմութեան, ռազմագիտութեան, ռազմական անվտանգութեան, ռազմաստրատեգիական յօդուածներ, մենագրութիւններ, հրապարակախօոսական նիւթեր, գիրքեր եւ բրոշիւրներ, ինչպէս նաեւ, որպէս ռազմական խորհրդատու տուեր է խորհրդատւութիւններ գիրքերու եւ ‎ֆիլմերու համար` «Մահապարտներ», «Դրո», «Նժդեհ», «Սարդարապատ», «Բաշ Ապարան»…

1988-91թթ. մասնակցեր է Ղարաբաղեան շարժումին, սկիզբը որպէս «Ալմաստ» ԳԱՄ Ղարաբաղ Կոմիտէի նախագահ, ապա ընտրուեր է ռազմական խորհուրդի նախագահի տեղակալ, «Ղարաբաղ» կոմիտէի ին‎ֆորմացիոն բաժինը համակարգող: 1989-95թթ. Հայաստանի Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետութիւններու  ՍովՄինի 1990թ. N305 որոշումին համաձայն ստացեր է օրինականլ գործելու հնարաւորութիւն, ընտրուեր է ռազմական խորհուրդի անդամ (7 հոգի): Հիմներ եւ ղեկավարեր է Առողջապահութեան Նախարարութեան բուժտեխնիկա միաւորումին «Բոր» գիտաարտադրական կոոպերատիւը: 1989-91թթ. Երկրապահ ջոկատներու Կեդրօնական շտաբի պետն էր (1990-1995թթ.), Նաիրիի շրջանի ժող. պատգամաւոր, Պաշտպանութեան, Ներքին գործերու եւ Քաղ. պաշտպանութեան հանձնաժողովի նախագահ: 1991թ. առաջադրուեր է Հայաստանի Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետութիւններու  Գերագոյն խորհուրդի պատգամաւոր: 1990-91թթ. մասնակցեր է Հայաստանի Հանրապետութեան սահմաններու պաշտպանութեանը` որպէս Նաիրիի շրջանի Երկրապահ ջոկատներու շտաբի պետ, Նոյեմբերեանի եւ Լոռովա ուղղութեամբ ընթացող գործողութիււններու համակարգող հրամանատար: 1990-92թթ. ըլլալով  Երկրապահ ջոկատներու կեդրօնական շտաբի պետ, համակարգիչ խորհուրդի նախագահ՝ ղեկաւարեր է  շարք մը մարտական գործողութիւններ, կազմակերպեր է ավտոշարասիւններով բոլոր բեռնափոխադրումները: 1991-92թթ. նշանակուեր է Հայաստանի Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետութիւններու Մինիստրներու խորհուրդին կից Պաշտպանութեան կոմիտէի Քաղ. պաշտպանութեան եւ մոբիլիզացիայի բաժինի պետ, Երկրապահ-Զինապարտներու ջոկատներու (101 ջոկատ, 5800 մարտիկ) կեդրօնական շտաբի պետ: 1992թ. Պաշտպանութեան նախարարութեան Կադրերու վարչութեան կազմակերպչական հաստիքային բաժինի պետ՝ մնալով Երկրապահ-Զինապարտներու կեդրոօնական շտաբի պետ: 1992-93թթ. ծառայեր է որպէս նախարարի օգնական` Արցախի հարցերով, միաժամանակ մնալով Երկրապահ-Զինապարտներու կեդրոօնական շտաբի պետ եւ համակարգող 9-րդ յատուկ բաժինի պետ, /երկրապահ ջոկատներուն հաւաքագրում, որակաւորում, զինում եւ ապահովելով դրամով եւ պարենով գործուղում Արցախ/:

 1993-2000թթ. եղեր է ՀՀ Պաշտպանութեան նախարարի տեղակալ: 1992թ-ին նշանակուեր է Պաշտպանութեան նախարարութեան  Վ. Սարգսեանի յայտնի կոչով 500 Մահապարտներու «Արծիւ» զորագունդի ընդհանուր համակարգող հրամանատար: 1992-ի oգոստօսին Յովսէփ Յովսէփեանի, Արմէնակ Աբրահամեանի, Ժոզէֆ Ներսէսեանի եւ այլ հրահանգիչներու հետ կազմակերպեց եւ պատրաստեց «Արծիւներ»՝ «Մահապարտներ» գումարտակները։Այդ ընթացքին յաղթանակով են աւարտեր Վաղուհասի ճակատամարտը, որու համար Մահապարտներու գունդը մասսայական սխրանքի համար առաջին անգամ արժանացեր է կառաւարական բարձր պարգեւներու: 1992-94թթ. իւր մասնակցութիւնն է բերեր Ղարադաղլուի, Խոջալուի, Մալիբէյլիի, Մարտակէրտի շրջանի, Շուշի-Լաչին եւ Լաչին հարաւ-արևեւելք օպերացիաներու կազմակերպման, պայմանագրային զօորամասերու, աշխարհազօրայիններու հաւաքագրումին, ռեզերւային գումարտակներիու գործուղումին եւ վերայսկումին ծրագիրներու իրագործումին  աշխատանքներուն:

1992թ-ին Մարտակերտի շրջանի երկրապահ ջոկատներու համակարգումին համար գործուղուեր է ԼՂՀ, որպէս պաշտպանութեան նախարարի լիազոր ներկայացուցիչ ԼՂՀ-ին մէջ, որտեղ համակարգեր է ջոկատներու եւ ինքնապաշտպանական ուժերու համաձուլումին ծրագիրները Ս. Սարգսեանի, գեներալ- մայոր Ա. Թադեւոսեանի հետ : 1993-1994թթ. մասնակցեր է Նարիշտար-Կորչու-Գետաւան-Չարեքտար-Մռով օպերացիաներու կազմակերպմանը, ինչպէս նաեւ Մարտակերտի եւ Քելբաջարի շրջաններիու մարտական գործողություիւններուն եւ այլ դժուարին պաշտպանական մարտերու կազմակերպմանը: 1993թ.-ի յունիս 14-ին Վ. Սարգսեանի եւ իմ նախաձեռնութեամբ հիմնադրուեցաւ Երկրապահ-զինապարտներու միութիւնը, որու յիմնադիր 1-ին հանրագումարին մէջ  ընտրուեր  է խորհուրդի համանախագահ /նախագահ` Վ.Սարգսեան/: 1993-2000թթ. Երկրապահ Կամավորականներու միութեան վարչութեան անդամ էր եւ փոխնախագահ: 1998թ.-էն մինչ այսօր «Արծիւ Մահապարտներու Միութեան» հիմնադիր նախագահն է: 1992-2000թթ. ՀՀ ՊՆ նախարարի տեղակալն էր` սկիզբը  որպես Արցախի պայմանագրային զորամիաւորումներու, զինապարտներու եւ կամաւորական ջոկատներու կազմակերպումին, համակարգումին եւ ղեկաւարումին գծով, այնույետեւ լրատւութեան, գաղափարադաստիարակչական եւ անձնակազմի հետ տարուող աշխատանքի, առողջապահութեան եւ սոցիալ-մշակույթային հարցերու ուղղութեամբ: 

1993թ.-ին Պաշտպանութեան նախարար Ս. Սարգսեանի եւ իւր ջանքերով հիմնադրուեր է Մոնթէի անուան ռազմամարզական ուսումնարանը: 1996թ-ին գործուղուեր է Ռուսաստանի Դաշնութեան Գլխաւոր Շտաբի Ակադեմիա, 1997թ-ին աւարտեր է այն գերազանց, ստանալով Անվտանգութեան եւ օպերատիւ ստրատեգիական բարձրագոյն հրամանատարաշտաբային ոլորտին մէջ  հրամանատարի պաշտօնական եւ մասնագիտական բարձր որակաւորում /միջազգային սերտիֆիկատ/: 1998թ.-էն Պաշտպանութեան նախարարի տեղակալ էր Կադրերիու եւ կազմակերպչական ռազմաուսումնական հաստատութիւններիու ՀՀ ՊՆ օրենսդրական բարեփոխումներու կոորդինացումին եւարտաքին հարաբերութիւններիու ուղղութեամբ, բնակ.հանձնաժողովի եւ մարտական գործողութիւններու մասնակցի կարգավիճակ տուող հանձնաժողովի նախագահը: ՊՆ նախարարներ Վ.Սարգսեանի, Ս. Սարգսեանի. Վ. Մանուկեանի, Վ. Հարութիւնեանի, ԼՂՀ պաշտպանական բանակի հրամանատարութեան, Ս. Բաբաեանի, գեներալներ Ա. Հարութիւնեանի, Տէր-Գրիգորեանցի, Ա. Տեր-Թադեւոսեանի, Մ. Հարութիւնեանի, Գ. Դալիբալթաեանի, Անդրեասեանի, Մ. Սարգսեանի, Ս. Մարտիրօսեանի, Ս. Օհանեանի, Գ. Մելքոնեանի, Մ.Գ.Հարութիւնեանի, Ա.Զինեւիչի, Ա.Աբրահամեանի,  եւ շարք մը ազգային գործիչներու հետ մասնակցեր է ՀՀ ազգային բանակի ստեղծումին եւ կայացումին, ղեկաւարումին եւ հասարակական քաղաքական գործընթացներու  ուղղորդման գործին: Շարք մը առանձնայատուկ ձեռքբերումներիու եւ ծառաիւթիւններու համար արժանացեր է պարգեւատրումներու եւ խրախուսանքներու: 2000թ. նշանակուեր  եմ ՀՀ կառաւարութեանն առընթեր Արտակարգ Իրավիճակներու Վարչութեան պետի տեղակալ Փրկարար Ուժերու եւ ՔՊ կազմաւորումներու եւ ուսումնական կեդրոօններիու  եւ հաստատութիւններու ղեկավարումին ուղղութեամբ: Գլխաւորեր է մարտական գործողութիւններու մասնակիցներու հանձնաժողովը: 2000-2017թթ. եղեր է ՀՀ ԱԻՆ Հայաստանի Փրկարար Ծառաիւթեան տնօրենի տեղակալ, այժմ ՀՀ ԱԻ նախարարի յատուկ հանձնարարութիւններու գծով օգնականն էր /2017-2018թթ./: 1996թ. «Երկրապահ», 1997թ. «Արծիւ Մահապարտներու» օրհներգերու տեքստերու յեղինակն է /երաժշտ. Ռ. Պետրօսեան/: 2000թ. «Երեւան» մրցանակ շահած օրհներգի տեքստի հեղինակն է /երաժշտ. Արա Գեւորգեանի/: 2012թ. «Փրկարարի օրհներգի» յեղինակն է: Նախաձեռնութիւն է ցուցաբերեր, կազմակերպերլ, մասնակից եղեր մեր երախտաւոր ազգային հերոսներու, հրամանատարներիու հայրենիք վերադարձի արարողութիւններուն (Զօրաւար Անդրանիկի, Սօսէի, Դրօյի): «Արծիւ մահապարտներու միութեան» հիմնադիր նախագահն է եղեր։  Աստուածատուր Պետրօսեան մահացեր է 2020 թուականին։