Սամուէլի 23-ամեակը պետք է լրանար 2020թ-ի հոկտեմբեր 26-ին՝ զոհուեց ծնունդէն 15 օր առաջ: Սամուէլը ժամկետային ծառաիւթիւնն անցեր էր 2016-18թթ-ին՝ Ասկերանը, ապրիլեան քառօրեա պատերազմի ժամանակ 3-4 ամսուա զինծառայող էր եղեր: «2017թ-ի փետրւար 25-ին դիւերսիա եղաւ, ատոր չեզոքացմանն ինքը մասնակցեր էր, էդ ժամանակ թուրք էին խփեր, իրեն ալ պարգեւատրեր էին «Քաջարի մարտիկ» կրծքանշանով, – կը յիշէ մայրը,-ու երեւի ատկէ էր, որ էդ ամէն ինչը տեսեր էր, ցանկութիւնը մեջը կեռար նորէն Արցախ հասնելու, նորէն կռուի մէջ մտնելու»: 

Սամուէլը Գիւմրիէն Արցախ է մեկներ հոկտեմբեր 6-ին՝ կամաւորներու 98 հոգանոց խումբին հետ: Հոկտեմբեր 6-ին տարեր են Երեւան ու անմիջապէս տեղափոխեր Արցախ, սակայն տանեցիները յամոզուած են եղեր՝ յատկապէս մայրը, որ խումբը Արարատ է: Սամուէլը վստահեցուցեր էր հարզատները, որ Հայաստան են լըլլալու: Ամէն օր զանգեր է, ու այնպիսի տպաւորութիւն է ստեղծեր, թէ ռազմի դաշտ չեն: Վեջին զանգն եղեր է հոկտեմբեր 8-ին, ժամը երեկոեան 20-ին: Ընտանիքի անդամները ըսեր է, որ առաւոտեան ալ կզանգէ, լուսաբացը ուղարկեր է 8 ձայնային յաղորդագրութիւն, բարի լոյս է մաղթեր: Ետք գրեր էր, որ իրենց զորավարժութիւններու են տանելու, եթէ անհասանելի ըլլայ՝ չվախենան: Գրեր է, որ հետ գա, կգրէ կամ կզանգէ: Ետք մայր անընդհատ զանգահարեր է, բայց Սամուէլը անհասանելի է եղեր: Սամուէլը մահացու վիրաւորում ստացեր է հոկտեմբեր 10-ին: Մանրամասները իմացեր են ետք, իր զինակից ընկեր Գոռէն:

Գիւմրիէն մեկնած կամաւորները 4 օր եղեր են Ջրականը, այնտեղ կռուի մէջ չեն մտեր, ետք անոնց տեղափոխեր են Յադրութ՝ ըսելով, որ թշնամու մէկ վաշտ պետք է չեզոքացնել: Սամուէլը եւ Գոռը վիրաւորուեր են Յադրութը՝ թշնամու դիւերսիոն խումբի դէմ մարտնչելիս: Տղաները իջեցուցեր  են Յադրութ, ետք շտապօգնութեան մեքենայով տեղափոխեր Ստեփանակերտ: Գոռըն թուացեր է, թէ Սամուէլի վիրավորումը թեթեւ է, ետք պիտի պարզուեր, որ ընկերը որովայնային ծանր վիրավորում է ստացեր: Գոռը գիտակցութիւնը կորցուցեր է հիվանդանոց չհասած, այդ պահէն սկսած ընկերոջ հետ կապը կորեր է: Սամուէլը Ստեփանակերտ վիրահատեր են, սակայն ստացած վերքն անհամատեղելի է եղեր կեանքի հետ: Ընկերոջ մահուան լուրը Գոռն իմացեր է համացանցէն: Փնտրեր, գտեր է Սամուէլի ընտանիքը: