Արտաշէսը ծնուեր է 2000թ․ Ստեփանակերտ: Նախքան ծառայութեան մեկնիլը՝՝ ընդունուեր էր Արցախի պետական համալսարանի տեղեկատուական տեխնոլոգիաներու եւ համակարգերու սպասարկման բաժինը, հասուցեր էր սովրիլ ընդամէնը մէկ կիսամեակ։ 

Պատերազմի սկսուելու ժամանակ Արտաշէսի ծառայութեան աւարտը քանի մը ամիս կը մնար 2021-ի յունւարը պետք է զորացրուեր: Նա ծառայութիւնը սկսեր էր «Եղնիկներ» զորամասը, այնույետեւ ֆիզիկական լավ պատրաստուածութեան շնորհիւ տեղափոխուեր էր Դրմբոնի դեսանտագրոհային գումարտակ։ Արտաշէսը երկար ժամանակ կը զբաղուեր  ֆուտբոլով եւ կարատեով, սպորտը շատ կը սիրեր ու յետագային ալ այդ ուղղութեամբ կ՚ուզեր շարունակիլ:  Հէնց իր ֆիզիկականի համար ալ տեղափոխեցին այդ գումարտակ։

Պատերազմի առաջին օրը՝ 2020թ․ սեպտեմբեր 27-ին, ՊԲ դեսանտագրոհային գումարտակը պաշտպանութեան կ՚անցնէՄարտակերտի շրջանի Թալիշ, Մատաղիս եւ Աղդաբան ուղղութիւնները: Ատկէ  ետք՝  հոկտեմբեր 22-ին, գումարտակը առաջադրանք կը ստանար մեկնիլ Մարտունու շրջանի Շեխեր գիւղ, որտեղ հոկտեմբեր 22-էն մինչեւ 27-ը կ՚ընթանային  ծանր մարտեր։ Շեխերը մարտերը ծանր էին։ Հայկական զորքին դէմ տարբեր կողմերէն կ՚ուղարկուեին ադրբեջանական յատուկ ստորաբաժանումներ։ Գիւղը տեղակայուելու երրորդ օրն էր՝ հոտեմբեր 23-ի կեսօրը, երբ թշնամու հերթական արկէն կը զոհուեին Արտաշէս Բաղդասարեանը եւ ծառայակից Սէյրան Սիմոնեանը, եւ քանիսը  կը վիրաւորուին: Արտաշէսը հէնց նոյն օրը շտապօգնութեան մեքենայով կը տեղափոխեն Ստեփանակերտ։

Յաջորդ օրը՝ հոկտեմբեր 24-ին, թեւ մայրաքաղաք Ստեփանակերտը պարբերաբար կը յրթիռակոծուէր, Արտաշէսը կը յուղարկաւորեն ընտանեկան գերեզմանոցը:  Որոշ ժամանակ ետք ընտանիքը կ՚որոշէ արտաշիրիմում ընիլ եւ իրենց որդուն յուղարկաւորիլ Եռաբլուրը: 

Արտաշէս Բաղդասարեանը 2020թ․-ի դեկտեմբեր 25-ին յետմահու պարգեւատրուեր է Արցախի Հանրապետութեան Մարտական ծառայութեան մեդալով։