Ստեփանակերտի մամուլի ակումբի նախագահ Գեղամ Բաղդասարեանը գրեր է․Օրուա գերխնդիրը մարդկանց էվակուացումն է, կազմակերպուած ու անվտանգ տարհանումը, մարդոց կեանքերը փրկիլը։ Արցախցիներու կենսագործունեութեան համար պայման մը չկա արդեն, բացարձակապէս ոչ մի։Մարտունի քաղաքի մերձակայքէն ազերիները բարձրախօսներով մարդոց կը յրամայեն դուրս գալ, այլապէս կկոտորեն բոլորը։ Մարտակերտը, որքան գիտեմ, երեք օր ժամանակ էին տուեր: Ստեփանակերտի ծայրամասէն (Կրկժանի կողմէն) կը կրակեն քաղաքին վրայ: Բայց ոչ բավարար քանակով մեքենա կա, ոչ ալ վառելիք՝ մարդկանց դուրսբերելու համար։Շտապ միջոցներ է պետք ձեռնարկիլ։ Արցախի եւ Հայաստանի իշխանութիւնները պետք է դիմեն միջազգային կառոյցները եւ պահանջեն անոնց ներգրավումը մարդկանց տարհանման գործին մէջ: ՄԱԿ ԱԽ այսօրուա նիստը ամէնահարմար առիթն է այդ մասին բարձրաձայնելու։ Առանց միջազգային ներկայութեան տարհանումն անհնար է, քանի որ շարք մը խոչընդոտներ կան։ Ատկէ ամէնակարեւորը ռուսներու վերաբերմունքն է։ Ռուսներն կ՚ուզեն, որ որոշակի քանակութեամբ մարդեր մնան, որպէսզի հիմնավորուի իրենց յանցաւոր ներկայութիւնը։ Սա փաստացի պատանդառութիւն է, եւ այս մասին պիտի բարձրաձայնիլ: