Սեպտեմբեր 19-ին Արցախին դէմ Բաքուի սանձազերծած լայնածաւալ պատերազմական գործողութիւններու արդիւնքը զոհուած 21-ամեա Տիգրան Ավետիսեանի աճիւնը տեղափոխեր են Հայաստան եւ կհուղարկաւորեն «Եռաբլուր» զինւորական պանթեոնը։Տիգրան Աւետիսեանը ծնուեր է զինւորականին ընտանիքը, եղբոր՝ Առնոլդի հետ սովրեր Ստեփանակերտի Ք․ Իւանեանի անուան ռազմամարզական վարժարանը: Անոր հայրը՝ գնդապէս Արսեն Աւետիսեանը տարբեր պաշտոններ է զբաղեցուցեր Պաշտպանութեան բանակը, չորս պատերազմներու մասնակից է։ 2020թ․ 44 օրեա պատերազմին օրերը Արսեն Աւետիսեանը որդիներու հետ կռուեր է Ջրականին (Մեխակավանի) ուղղութեամբ։
Տիգրանը երկու ամսուա ծառայող էր, երբ սկսաւ 44 օրեա պատերազմը, Ջրականի՝ թշնամու վերայսկողութեան տակ անցնելէն ետք 18-ամեա Տիգրանը հասուցեր է հանիլ Մեխակավանի եկեղեցու խաչն ու զորամասի կարեւոր փաստաթուղթերը վերցնելով նահանջեր Հադրութ, որտեղ հոկտեմբեր 9-ին մերձամարտի մէջ է մտեր ադրբեջանցիներու հետ եւ վիրաւորուեր նռնակի պայթիւնէ, ապա տեղափոխուեր հոսպիտալ։ Տիգրանի հարազատները անկէ լուր չեն ունեցեր շուրջ 10 օր եւ անոր անունը ներառուեր է անհետ կորածներու ցուցակը:
«44- օրեա պատերազմին օրեր գրեթէ յոյս չկար, որ Տիգրանը ողջ է, մինչեւ անկէ զանգ չստացանք։ Տիգրանը շատ ծանր կը տաներ Ջրականի, Յադրութի եւ միւս տարածքներու կորուստը։ Ամէն առիթով կ՚ըսեր, որ վրեժ լուծելու է Լեւոնի եւ միւս մարտական ընկերներու մահուան համար։ Զորացրուելէն ետք Տիգրանն առանց որեւէ մէկի կամքը յաշուի առնելու պայմանագրային ծառայութեան անցաւ ՊԲ» ,-պատմեր է անոր հորեղբայրը Արսէն Աւետիսեանը:
Արցախին դէմ ադրբեջանական վերջին հարձակման ժամանակ Տիգրանն իր մարտական ընկերներու հետ իրականացուցեր է Արցախին Վանք գիւղի պաշտպանութիւնը՝ կռուելով Նարեշտար եւ Չարեքտար բնակավայրերու մարտական դիրքերը: Ազգականին խօսքով՝ վաշտի հրամանատարի վիրաւորումէն ետք Տիգրանը յրաժարուեր է թողնիլ մարտական դիրքն ու ոտքէն վիրաւոր կռուիլ մինչեւ վերջին փամփուշտը։
Աւելի ուշ ՊԲ զինծառայողները փորձեր են դուրս բերել Տիգրանին դիրքէն, սակայն այն արդեն ադրբեջանցիներու վերայսկողութեան տակ է եղեր: Արդեն հրադադարէն 4 օր անց՝ որոնողական աշխատանքներու արդիւնքը Տիգրանին դին յայտնաբերեր են մարտական դիրքը՝ զէնքը ձեռքը՝ մինչեւ վերջին փամփուշտը կրակուած: