Արցախեան 44-օրեա պատերազմին մէջ յակառակորդի հարձակման գլխաւոր յարուածը եղեր է Ջրականի՝ 9-րդ պաշտպանական շրջանի ուղղութեամբ։ 2020թ․ սեպտեմբեր 27-էն 9-րդ պաշտպանական շրջանի ստորաբաժանումները յաջողուեր է 6 գիշեր եւ 7 ցերեկ դիմադրիլ ադրբեջանական քանի մը  անգամ գերազանցող զինուած ուժերու հարձակմանը՝ թշնամին պատճառելով մեծածաւալ կորուստներ։ Պատերազմին առաջին օրերու մասին հայկական լրատուականներէն մէկը պատմեր է  այդ ժամանակ 9-րդ պաշտպանական շրջանի հրամանատար, գնդապետ Արտեոմ Պողօսեանը։

«Առաջին օրուընէ մինչեւ իմ պաշտօնաւարման վերջին օրը չի եղեր կրակին խտութեան փոփոխութիւն, ընդհանրապէս ոնց առաջին օրն են խփեր, մինչեւ վերջ էդպէս են խփեր, ու ատոր դիմաց զինւորները կռուեր են՝ բոլոր ստորաբաժանումներն իմ դրածս խնդիրները կատարեր են»: Հարցին ՝ թէ, երբ եղաւ ճեղքումը։ Արտեոմ Պողօսեանը պատասխաներ է․

«Ճեղքում բառն անընդունելի կը յամարեմ: 

Հոկտեմբեր 3-ին ինձ խնդիր են դրել, որ անձնակազմը դուրս գա էդտեղէն, հոկտեմբեր 3-ին, 2-րդ և 3-րդ գումարտակները քանի որ պատերազմի 7 օրուան ընթացքը շատ կորուստներ ունեցան, մեծ դժուարութեամբ դուրս են եկեր։ Ով պիտի էնտեղ կանգներ՝ ես տեղեակ չեմ․․․Հիմա հարց՝ իմ զորքս կանգնած է, թշնամին 7 օրուան մէջ ընդամենը 1,5 կմ  առաջ կու գար կորցնելով 64 տանկ, յետեւէն կու գար լրացուցիչ 40 տանկ, հիմա որեւէ մէկը կրնար ըսիլ՝ իմ զորքս ճեղքուեր է»։

Արտեոմ Պողօսեանը, նշեր է, որ թշնամին ֆիզիկապէս շատ էր, էնպիսի բան չեն ըրեր, որ զարմանանք, ավիացիոն է խփեր, մեծ հրետանին է խփեր, ռեակտիւ հրետանին է խփեր, ատկէ ետք՝ ԱԹՍ-ն, ըտք նորէն ամէն ինչ, ուղղակի ֆիզիկապէս շատ էր: