2020թ․-ի 44-օրյա պատերազմին ատեն Ներոն Մելքումեանը եղեր է Ջրականի 3-րդ հրաձգային գումարտակին 8-րդ վաշտի առաջին դասակի հրամանատարը։ Պատերազմի 10-րդ օրը նշանակաուեր է 7-րդ վաշտի հրամանատար։ Յակառակորդի հարձակման գլխաւոր յարուածը եղեր է 3-րդ գումարտակի պաշտպանութեան շրջանի դիրքերու ուղղութեամբ։ 2020թ․ սեպտեմբեր 27-ից Ջրականի 9-րդ պաշտպանական շրջանը, յաջողուեր է 6 գիշեր եւ 7 ցերեկ դիմադրիլ ադրբեջանական քանի մը անգամ գերազանցող զինուած ուժերու հարձակմանը՝ թշնամուն պատճառելով մեծ կորուստներ։ Ջրականին անկումէն ետք 3-րդ գումարտակը մասնակցեր է Յադրութի շրջանի Խուռհատ, Թութակներ կոչուող բարձունքներու պաշտպանական մարտերը, Մարտունու շրջանի Շեխեր գիւղի պաշտպանութեանը։ Աւագ լեյտենանտ Ներոն Մելքումեանը 44-օրեա պատերազմէն ետք արժանացեր է «Մարտական ծառայութիւն» մեդալի։
Ներոնը Մարտունու շրջանի Սարգսաշէն գիւղէն էր։ Աւարտեր էր Ստեփանակերտին պետական համալսարանին պատմութեան ֆակուլտետը։ Զինւորական ծառաիւթենէ առաջ դասաւանդեր է պատմութիւն առարկա Սարգսաշէն, Թաղավարդ գիւղին դպրոցները։
2020թ․-ի 44-օրյա պատերազմէն ետք Մարտունու շրջանի Սարգսաշեն գիւղը անցեր էր ադրբեջանական վերայսկողութեան տակ, Մելքումեաններու ընտանիքը տեղափոխուեր էր Ստեփանակերտ, Ներոնը կը շարունակէր զինւորական ծառաիւթիւնը։ 2023թ․-ի սեպտեմբեր19-ի ադրբեջանական հարձակումէն ետք՝ սեպտեմբեր 24-էն սկսուաւ արցախցիներու բռնի տեղահանութիւնը։ 9 ամիս Բաքուի կողմէն շրջափակման յետեւանքով բնակիչները ունեին վառելիքի խնդիր Հայաստան հասնելու համար։ Սեպտեմբեր 25-ին Ստեփանակերտ-Ասկերան ավտոճանապարհի հարակից տարածքը` բենզինի պահեստը յաւաքուեր էին հարիւրաւոր արցախցիներ։ Պահեստը տեղի ունեցած պայթունի յետեւանքով մահացեր են վառելիքի իրենց հերթին սպասող տասնեակ արցախցիներ, անոնց մէջ էր նաեւ Ներոն Մելքումեանը։
Հոկտեմբեր 2-ին Երեւանի «Եռաբլուր» զինւորական պանթեոնը 3-րդ գումարտակի հրամանատար Դաւիթ Նազարեանի գերեզմանէն քիչ հեռու տեղի ունեցաւ Ներոն Մելքումեանի յուղարկաւորութիւնը։ Արցախէն բռնի տեղահանուած ընտանիքի անդամներէն բացի ներկա էին մարտական ընկերները, 3-րդ գումարտակէն զինւորներ, սպաներ։ Ներոն Մելքումեանը 36 տարեկան էր, ամուսնացած էր, չուներ երեխաներ։