Օրերս մարքեթոլոգ, գործարար, Արեւելեան Հայաստանի գիւղնախարարարի նախկին խորհրդական Յարութիւն Մնացականեանը , իր միկրոբլոգ կիսուեց պատմութիւնով մը, որը բավականին մեծ քննարկումներու պատճառ դարձաւ։ Մնացականեանը պատմեր է, որ Սեպտեմբեր 13֊ի մարտական գործողութիւններու ժամանակ , երբ հրադադար կ՚ըլլայ եւ արդեն դիակներու փոխանակում պետք է ընեն , ադրբեջանցի հրամանատարներէն մէկը կը մօտնա մեր կողմին ներկայացուցիչին , չորս զինւորին մարմին կու տա եւ կ՚ըսէ ՝ «Այս տղոց ինքնութիւնը պարզելէն ետք , ըստ արժանվոյն հարգանքի տուրք կմատուցեք, չորս հոգով մինչեւ վերջ կռուիլ մեր քանի մը տասնեակի հասնող զորքին դէմ , մեր կողմը տեսնելով , որ չի կրնար վերցնիլ հենակետը , հրետանային ու ԱԹՍ հնարաւոր բոլոր միջոցները կիրառեր են իրենց ուղղութեամբ։ Երբ բարձրացանք դիրք ու տեսանք ընդամէնը չորս հոգի են , ուղղակի չէինք յաւատար, որ նման բան յնարաւոր է։ Անձամբ ես իրենց մարմիններու առջեւ կանգներ, պատուի եմ առեր եւ իմ անձնական զէնքէն չորս փամփուշտ եմ հաներ դրեր իրենց կրուրծքին » ։ Մնացականեանը նշեր է, որ հայկական կողմը նոյնիսկ 200֊էն աւել նահատակներու համար սգո օր չի յայտարարեր: Նոյն «Հերոսապատման» մասին Գագիկ Առուշանեանը նոյնպէս խօսեր է։ Առուշանեանը պատմեր է, որ իր որդին ՝ Առուշն ընկերներու հետ հասեր է Իշխանասար , եւ տեսեր թէ ինչպէս այդ տղաքը կը կռուին մինչեւ յաջորդ օրուա կեսօրը, այդ կետէն գնդացիրով կռուող տղան վերջինն է զոհուեր: Գագիկ Առուշանեանը պատմեր է, որ այդ հերոս տղաքը ամբողջ գիշեր ու մինչեւ յաջորդ օրը կեսօր մէկ րոպե դադար չեն տուեր։Առուշն ընկերներու հետ ցանկացեր են շրջանցելով օգնութեան հասնիլ, բայց դիրքը չորս կողմէն ամբողջութեամբ եղեր է կրակին տակ եւ այդպէս ալ չեն կարողացեր հասնիլ տղոցը, այդ տղաքը հերոսաբար են ընկեր, այդպիսի զենք չկար, որ չօգտագործուեցաւ այդ դիրքին վրայ, բայց անոնք մինչեւ վերջ կռուեցան ու ընկան հերոսաբար։
Գագիկ Առուշանեանը նշեր է, որ այդ զոհուած տղաներէն ոչ մէկի ո՛չ անունը գրուեց, ո՛չ ալ մեծարման խօսք ասուեց։