Ադրբեջանցի հնագէտ Սաբուհի Հուսեյնովը հաճախ իր դիմատետրին էջի գրառումներով կ՚անդրադառնար դեռեւս 2001 թուականին Երեւանի կէնդրօնը շինարարական աշխատանքներու ժամանակ պատահաբար հայտնաբերուած մահմեդական դամբարանին, որու պեղումները նոյն թուականին իրականացուցեր է հնագէտ Հուսիկ Մելքոնեանը, իսկ չափագրումը՝ ճարտարապետ Արտակ Ղուլեանը:
Սաբուհի Հուսեյնովը, ծաւալուն անդրադարձ կատարելով դամբարանը, կ՚անցնէ իր սիրած հակահայ մտավարժանքներուն՝ թէ իբր հայ հնագէտները, հետազոտողները դամբարանի հայտնաբերումէն ետք թաքուցեր են անոր գոյութիւնը գիտական հանրոյթէն եւ նոյնիսկ հայ հասարակութենէ: Ադրբեջանցի հնագէտը դամբարանը կը փորձէ ներկայացնիլ որպէս ադրբեջանական մշակոյթը բնորոշ տարր եւ ատորով կը բացատրէ, որ հայ գիտական միտքը յատուկ է այն թաքուցեր, իսկ որոշ պարագապերուն ալ այն ներկայացուցեր է որպէս մոնղոլական՝ ոչ ցանկալի իրականութիւնը թաքցնելու համար: Մէկ այլ գրառման մէջ նա կը նշէ, որ անգամ չկան գիտական հրապարակումներ այս դամբարանին մասին եւ նա պատահական է իմացեր անոր մասին դեռեւս 2001 թուականին նկարահանուած լրատուական տեսանիւթէն, որն ալ նա յղում կու տար: Պեղուած դամբարանին վրայի հայերէն եւ արաբերէն արձանագրութիւններու միասին ըլլալը նա կը ներկայացնէ որպէս հայկական կողմի բացայայտ խարդախութիւն եւ իրականութեան խեղաթիւրում: Հուսեյնովը նաեւ կը նշէ, որ հայերը յատուկ թաքցուած եւ իբր ադրբեջանցիներու համար սրբավայր հանդիսացող շինութեան ավերակներու վրայ գիշերային ակումբ են կառուցեր: Չանդրադառնալով ադրբեջանցի հնագէտին նման անհեթեթ յայտարարութիւններուն՝ յիշեցունք, որ դամբարանը յայտնաբերուեր է արդեն գոյութիւն ունեցող եւ գործող ակումբին նկուղային հարկը իրականացուելիք շինարարական աշխատանքներու ժամանակ։ Աշխատանքները կանգեցուեր են եւ իրականացուեր են պեղումներ: Պեղումները իրականացրած հնագէտ Հուսիկ Մելքոնեանը գիտական յօդուածներով անդրադարձեր է այս դամբարանին: Երեւանի մահմեդական դամբարանին անդրադարձեր են, նկարագրեր նաեւ այլ հայ հետազոտողներ։
Ինչպէս օրինակ, ճարտարապետ Լեոնիդ Բրետանիցկին, ով առաւել մանրամասն նկարագրեր է Խաչենի մահմեդական դամբարանը, ակնյայտ նմանութիւններ է տեսեր այս դամբարանի եւ Եղվարդ գտնուող եկեղեցի-դամբարանին միջեւ : 1301 թուականին կառուցուած Եղվարդին սուրբ Աստվածածին եկեղեցի-դամբարանի ճարտարապետն է Շահիկ վարդպետը, ինչի մասին կը վկայէ լուսամուտներէն մէկին խոյակի վրայի արձանագրութիւնը։
Հայ գիտական միտքը երբեք չի թաքուցեր կամ մերժեր հայկական մշակոյթի ունեցած առնչութիւնները հարեւան ժողովուրդներու ինչպէս քրիստոնեական, այնպէս ալ իսլամական եւ այլ մշակոյթներու հետ։ Այդ փոխառնչութիւններու արդիւնքը ատկէ իւրաքանչիւրը իւրացրեր է նոր յատկանիշներ, հարստացուցեր է նոր ձեռքբերումներով։ Երեւանի, Խաչենի եւ Վանոցայի մահմեդական դամբարանները եւ այլ յուշարձաններ ըսուածին լավագոյն վկայութիւնն են: