Սասուն Մովսիսեանը  ծնուեր է Արմավիրի մարզի Ակնալիճ գիւղը, 2001թուականի Հոկտեմբեր 31-ին։ Բանակ է զորակոչուեր  2020 թուականի հունվար 20-ին` սկիզբը Հադրութ, այնույետեւ Զինավան:

Ծառայութիւնն անցկըցուցեր  է որպէս վարորդ` իր զորամասերը:

Պատերազմին առաջին օրուընէ  եղեր է առաջնագիծը` կատարելով իր մասնագիտական պարտականութիւնները։ Հէնց առաջին օրը` Սեպտեմբեր 27-ին, իր մարտական ընկերներու հետ, երեք ինքնաշարժով, Ջրականի մոտակայքը`չեզոք գոտիին վրա , կ՚իրականըցնեն ականապատման աշխատանքներ։ Գործողութեան ընթացքը անօդաչու թռչող սարքը կը յարուածէ  ինքնաշարժերէն մէկը` կը զոհուին երեք հոգի։ Սասունը, այդ ամենէն ետք, միւս երկու ինքնաշարժերը կը պահէ  թաքստոցը եւ ընկերներու հետ մեծ դժվարութեամբ կը վերադառնա  իրենց բնագիծ։ Այս ամենէն ետք հրամանատարութիւնը կը խօստանա զինքը  ներկայացնիլ պարգեւատրման`  «Մարտական Խաչ՝ առաջին աստիճանի» շքանշանի։

Նոյն օրը` արդեն երեկոեան, առաջնագիծ կը հասնէ Սասունին հայրը` Սեւակ Մովսիսեանը։ Հայրը, որդին գտեր էր թոքաբորբով հիվանդ, բարձր ջերմութեամբ եւ որոշեր էր գիշերը, յնարաւորութեան պարագային, տանիլ հիվանդանոց, Սասունը նեղուեր էր, հորն ըսեր էր. «Ես ոտքին վրայ կանգնած եմ, ես ինձ թոյլ կտա՞մ գնամ հիվանդանոց»։ 8 օր միասին հայր եւ որդի կը մասնակցեն համառ մարտական գործողութիւններու։ Հոկտեմբեր 4-ին` առտուն, հրամանատարները նկատելով սպառնացող վտանգը՝  Սասունին հորը կը կանչեն առանձին ամրաշինական կառոյց` վտանգին մասին տեղեկացնելու  համար։ Այդ պահին “Լոռա” հրթիռով կը յարուածեն  խրամատը` կը զոհուին Սասունը եւ իր մարտական ընկերներէն երեքը։