Հրահատ Կարապետեանը ծնուեր է 1983 թ-ին Սիսիան քաղաքը: Տեղի թիւ 2 դպրոցն աւարտելէն ետք ուսումը շարունակեր է ԴՕՍԱԱՖ ՝ որպէս վարորդ: Այնույետեւ 2001 թ.-ին զորակոչուեր է հայոց բանակ՝ ծառայեր Էջմիածին: Զորացրուելէն ետք որոշ ժամանակ աշխըտեր է Շաքիին քարին արտադրամասը, աւելի քան 20 տարի ապրեր է Շաքիին բնակավայրը, ապա սոցիալական խնդիրներու պատճառաւ մեկներ ՌԴ, 2 տարի հոն աշխատելէն ետք վերադարձեր է հայրենիք՝ հավերժ հայրենիք մնալու նպատակաւ: Նա կը կգտնէր, որ հայրենիքն ուրիշ է, միեւնոյնն է, օտար հողին վրայ կը մնաս օտար, քո հայրենիքդ է քեզ ուժ տուողը: Ամուսնանալով Հասմիկ Կարապետեանին հետ եւ ունենալով 3 զաւակ։
-Ընտանիքը զորեղ բան է,- կ՚ըսեր Հրահատը:
2013 թ.- էն անցեր է պայմանագրային զինւորական ծառայութեան:
Հրահատը զոհուեր է 44 օրեա պատերազմին ժամանակ: Հոկտեմբեր 10-ին,Կարմիր շուկային քով Հրահատին ինքնաշարժը պայթեցուցեր են: Գնալէն առաջ Հրահատը մայրն ըսեր է, որ Աստուած ունէ, ուրիշ բաներ չմտածեն, անպայման հետ կու գա: Սակայն շատ ու շատ կամաւորներու, զինւորներու պես Հրահատն ալ գնաց հայրենիքի պաշտպանութեան սուրբ գործով եւ ատանկ ալ ցաւոք հետ չեկաւ: