Պենդջաբը կամ Պանջաբը (իրենց լեզուով ਪੰਜਾਬ پنجاب, Անգլերէն Punjab) Հնդկական թերակղզիի տարածքին է, եւ Պակիստանի արեւելքի մեծ մասը կը կազմէ (Պակիստանի Պենջաբ նահանգը) եւ Հնդկաստանի հիւսիս-արեւմուտքին է (Անոր հատուածները համարուած են Հնդկական Պենջաբի պետութիւնը, Հարիանայի որոշ մասերը, Հեմիշալ Պրադեշը, Չանդիգարը, Ջամմուն եւ Դելին)։
«Պենջաբ» անունը պարսկական ծագում ունի2, «Պանջ» կը նշանակէ («հինգ») եւ Աբ («գետ»), այսինքն “հինգ գետերու երկիր”։ Այդ հինգ գետերն են Բէաս, Սիւտլէժ, Ռաւի, Չենաբ եւ Ջելիւմ, որոնք բոլորն ալ Ինդուս գետի վտակներն են։
Պենջաբն ունի երկար պատմութիւն։ Այն բնակեցուած էր Հարապպացիներով, նախա-Դրաւիդեաններով, Հնդ-Արիացիներով, եւ այնտեղ ներխուժած են Պարսիկներ, Յոյներ, Քուշեր, Ղազնաուիներ, Տիմուրեաններ, Մոնկոլներ, Աֆղաններ եւ Բրիտանացիներ։ Պենջաբի բնակչութիւնն այսօր աւելի քան 152 միլիոն է, որոնք կը կոչուին “Պենդջաբիներ”, եւ գրխաւորապէս կը խօսին Պենդջաբի լեզուով։ Տեղի հիմնական կրօններն են Մահմետականութիւնը, Սիկխութիւնը եւ Հինդուիզմը։