Արցախեան ազատամարտի լեգենտներէն մէկը՝ Դաւիթ Սարապեանն (Դեւ) այսօր կը դառնար 55 տարեկան:
Դաւիթ Սարապեանը ծնած է 1966, Փետրուարի 4-ին Երեւանի մէջ, ճարտարապետի ընտանիքի մէջ։ Հայրը՝ Էտուարտ Սարապեանը, Երեւանի գլխաւոր ճարտարապետն էր, մայրը՝ Էմմա Սարապեանը, ականաւոր գիտնական։
1984 թուականի Մայիսին մեկներ է խորհրդային բանակ։
1985 թուականի Հոկտեմբերին անոր դատապարտեր են 4 տարուայ ազատազրկման ազգամիջեան կոնֆլիկտի համար։ Բանտէն ելլելէ ետք չէ վերադարձած համալսաարան։ Զբաղուեր է կինոյով, Գենադի Մելքումեանի մոտ աշխատեր է որպէս ռեժիսորի ընթերակայ:
1990 թուականին մեկներ է ռազմաճակատ, առաջապահ գիծ, ընդունուեր է հրամանատար Լեոնիտ Ազգալդեանի «Անկախութեան բանակի» շարքերը, յետագային «Մեծն Տիգրան» աշխարհազորայիններու գունդի հետ մասնակցեր է Շահումեանի շրջանի Բուզլուխ, Մանաշիդ, Ղարաչինար, Սարիսու, Էրքեջ գիւղերու ինքնապաշտպանական մարտերուն։
Հայ ռազմիկի ուժը թշնամիի վրայ սարսափ կը տարածոէր եւ պատահական չէ, որ ատրպէյճանցիները անոր կանուանէին «Ահեղ Դեւ»:
1991 թուականի Հոկտեմբերի 30-ին գեներալ Արկատի Տեր-Թադեւոսեանի (Կոմանդոս) հրամանատարութեան ներքոյ մասնակցեր է Հադրութի շրջանի Տող գիւղի ազատագրմանը։
Տուն դառնալով՝ սովորաբար զուսպ Դաւիթն ուրախութեամբ կը յայտնէ մորը.
«Քո հարազատ գիւղն ազատագրուած է: Հիմայ պէտք է ազատագրել հորս հարազատ քաղաքը՝ Էրզրումը…»: Այդ մոր եւ որդու վերջին հանդիպումն էր…։
Դեւը զոհուեր է Շահումեանի շրջանի Թոդան գիւղի համար մղուող մարտին 1991 թուականի Դեկտեմբերի 10-ին։ Դեւի աճիւնն ամփոփուած է Երեւանի Եռաբլուր զինուորական պանթէոնին մէջ:
1996թ. ՀՀ նախագահի հրամանագիրով Դաւիթ Սարապեանը պարգեւատրուեր է «Արիութեան համար» շքանշանով: