Սիմոն Աչիկգիոզեանը ծնուած է 1939 թուականին Գալաց քաղաքին մէջ։ Հայրը` Հովհաննէսը հրաշքով փրկուեր է Հայերու դէմ կատարուած ցեղասպանութիւնէն։ 

1946 թուականին Սիմոնը ընտանիքով հայրենադարձեր է  Խորհրդային Հայաստան։  Ուսումն ստացեր է Երեւանի թիւ 24 միջնակարգ դպրոցին մէջ։ 1955 թուականին ընդունուեր է Երեւանի պետական համալսարանի երկրաբանական ֆակուլտետը, որն աւարտեր է 1960 թուականին` ինժեներ-երկրաբանի որակաւորմամբ։ Սիմոն Աչիկգիոզեանը 1970 թուականին Մոսկուայի մէջ պաշտպաներ է թեկնածուական ատենախօսութիւն։ 1984 թուականին շնորհվեր է աւագ գիտաշխատողի կոչում։ 1960-1991 թուականներուն աշխատեր է ՀԽՍՀ ԳԱ երկրաբանական գիտութիւններու ինստիտուտի մէջ, հեղինակեր է 70-էն աւելի գիտական աշխատութիւններ, զբաղուեր է թարգմանութիւններով։ Շուրջ 11 տարի դասախօսեր է Երեւանի պետական համալսարանին մէջ։ 

Երկար տարիներ երգեր է «Նարեկ» արական երգչախումբէն՝ Խոր Վիրապի վանքին մէջ։

1989 թուականին ՀՀՇ առաջին համագումարին Սիմոն Աչիկգիոզեանն ընտրուեր է արտաքին հարաբերութիւններու հանձնաժողովի անդամ։ 1989 թուականին անդամագրուեր է «Արաբո» կամաւորական ջոկատին եւ մասնակցեր է Եղեգնաձորի շրջանի Գնիշիկ, Երասխ, Արենի, Խաչիկ, Նոյեմբերեանի մէջ` Ոսկեպար եւ այլ սահմանամերձ գիւղերու ինքնապաշտպանական մարտերուն, ապա մեկներ է Արցախ (Շահումեանի շրջան)` 1991 թուականի Ապրիլի 19-էն ստանձնելով Մարտունաշենի մէջ «Արաբո» ջոկատի հրամանատարութիւնը։

Զոհուեր է  1991 թուականին Ապրիլի 30-ին Մարտունաշենի ինքնապաշտպանութեան ժամանակ, ԽՍՀՄ ներքին գործերու  նախարարութեան ուժերու աջակցութեամբ ատրպէյճանական հատուկ նշանակութեան զինուած ջոկատներու (ՕՄՕՆ) կողմէ իրագործուող Արցախը հայաթափելու «Օղակ» (кольцо) գործողութիւնը կանխելիս։ Անոր աճիւնն ամփոփուած է Երեւան քաղաքի Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական տարածքի գերեզմանատանը։

ՀՀ նախագահի 1996 թուականի Սեպտեմբերի 20-ի ՆՀ-640 հրամանագիրով Սիմոն Աչիկգիոզեանը հետմահու պարգեւատրուեր է «Մարտական խաչ» 1-ին աստիճանի շքանշանով։