1857 թուականի Մարտի 20-ին ծնած է հայ գուսանական երգարուեստի սկզբնաւորողներէն, երգահան գուսան Շերամը (Գրիգոր Կարապետի Տալեան):Ան ծնած է Ալեքսանդրապոլ (այժմ` Գիւմրի) քաղաքին մէջ: Փոքրիկ Գրիգորն օրուայ մեծ մասը անցկացուցած է հոր` Կարապետի սրճարանին մէջ, որը աշուղներու եղած է հաւաքատեղ: Հոր մահէն ետք Գրիգորը աշխատած է` որպէս ատաղձագործի, վաճառողի, ապա` հիւսնի աշակերտ: Պատանի հասակին սորուած է ոչ միայն նուագել, այլեւ երաժշտական գործիքներ պատրաստել: Ան եռեակ մը կազմած է եւ ելոյթներ ունեցած է Պաքուի , Երեւանի, Թիֆլիսի եւ  այլ քաղաքներու մէջ:

1914թ. Պաքուի մէջ Գրիգորի ելոյթը լսելէ ետք բանաստեղծ Հովհաննէս Հովհաննիսեանը, որպէս մետաքսի պէս նուրբ երգեր հորինողի, անոր կնքեր է Շերամ անունով: Ի դէպ մինչ այդ Պաքուի մէջ ուսուցիչ մը կապրի, ով նոյնպէս կը կրէ Շերամ մականունը: 1904թ. Պաքուի մէջ լոյս տեսած է այդ ուսուցիչ Շերամի «Սիրոյ զոհեր» պոեմը, որ հաճախ մատենագրութեան մէջ կը  շփոթեն ու կը  վերագրեն գուսան Շերամին:

1900թ. լոյս  տեսած է անոր առաջին երգ-բանաստեղծութիւնը`  «Պարտեզմում վարդ է բացված», Ալեքսանդտր Մխիթարեանի կազմած «Խաղեր ու Տաղեր» հատընտիրին:

1907թ. Գիւմրիի մէջ հրատարակուեր է անոր «Սեր եւ Կռիվ» երգերու ժողովածուն: 1936թ.-էն եղած է ՍՍՀՄ գրողներու միութեան անդամ: 1938թ. Հուլիսի 3-ին անուանի գուսանը մահացած է Երեւանի մէջ: