Batı Ermenistan’da Büyük Ermenistan’ın Duruperan eyaletinin Daron ilindeki bir manastır kompleksi olan Glaka Manastırı (Muş’un Surp Garabet Kilisesi), eskiden bir pagan tapınağıydı ve 4. yüzyılda Hıristiyanlığa geçiş sırasında manastıra çevrildi.

Surp Garabet sadece bir kilise ya da tapınak değil, bir grup kutsal alanı oluşturan birkaç tapınağın bütünüdür. Surp Garabet Manastırı, tüm Ermeniler tarafından bilinen en büyük manastır olan Kutsal Eçmiadzin’den sonra Batı Ermenistan’daki en büyük ve en kutsal ibadet yeri olarak kabul edildi. 

Manastırın ünü ulusal sınırları aşmış, yerli ve yabancı milletler için bir kutsal mekan haline gelmiştir. Manastırın beş şapeli ve on sunağı vardı. Çan kulesinde dört büyük çan asılıydı.

1896 yılında manastıra ek olarak  bir yetimhane ve 45 öğrencinin okuduğu bir okul, bir kütüphane açılmıştı. 

XIX yüzyılda ve  XX yüzyılın başlarında manastırın Ermeni nüfuslu Daron, Varto, Çapağcur, Khnus, Bulanık, Kiğı ve diğer ilçelerinin yerleşimlerini içeren büyük bir Piskoposluğu vardı.

Manastır 1915 ve 1918 yıllarında büyük zulümlere maruz kaldı. Soykırım ARMENOSİD günlerinde Daron Ermenilerinin büyük bir kısmı, iki ay boyunca düşmanın ezici kuvvetlerine direnerek kilise ve yakındaki ormana sığındı. Bu arada, 1750 el yazması dahil olmak üzere, oradaki değerli anıtları korudular ve bu eserleri 1916’da Rus ordusu ve Ermeni gönüllü müfrezeleri Daron’u ele geçirdiğinde Kutsal Eçmiadzin’e taşımayı başardılar. 

Manastır şu anda yıkık durumda.

“ARMENOSİD’i Unutma, Unutturma”