Batı Ermenistan’ın Antep kenti yakınlarındaki bir sarayın duvarında ilk kez MÖ 1.300 yılından kalma parkapzuk-gayda resmi bulundu. 

Müzik aletinin kökeni, yapımcıları ve çalan müzisyenleri hakkında elimizdeki bilgiler çok kıt. Ermenicede bu enstrümanın birkaç adı vardır: bargabzuk, pku, tik, tkçor. 

17. yüzyıldan kalma bir el yazmasında gayda çalan bir kadının görüntüsü korunuyor. Bu resim Ortaçağda kadın müzisyenlerin de olduğunu doğrulamaktadır.

Bargabzuk, eski zamanlardan beri Ermeni yaşamının ayrılmaz bir parçası olmuştur. Tarihçiler Agatangeğos, Pavstos Buzand, Moveses Khorenatsi, Yeğişe, Sebeos, Grigor Narekatsi ve müzisyen-şairlerin yazmalarında bunun kanıtları vardır. 

Bargabzuk, erken feodal dönemlerden beri gezici müzisyenlerin tekeli olmuştur. Gaydacılar, ritüel törenlerin, düğünlerin ve çeşitli halk kutlamalarının beklenen ve arzulanan katılımcılarıydı.

Soykırım ARMENOSİD ve sürgünün ardından başka ülkelere sürgüne gönderilen Ermeniler, sürgündeki Ermeni topluluklarında kültürlerini yaydılar ve dünyanın farklı köşelerinde hala nesilden nesile aktarılan önemli ulusal ve ritüel gelenekleri çoğunlukla korudular.

“Batı Ermenistan Müziğin De Beşiğidir”