Njdeh fikirleriyle büyümüş 20 yaşındaki Artaşes Hakopyan, anavatanına sımsıkı sarılmış ve büyük bir vatanseverdi. Doğu Ermenistan’dan göç etmekten bahsettiklerinde, kategorik olarak karşı çıktı ve şöyle derdi: “Başka bir ülkede yaşarsanız, ülkenizi kim koruyacak ve geliştirecek? Durum kötüyse bundan ders alınmalı ve düzeltilmelidir.”

44 günlük savaş başladığında terhis için iki ay kalmıştı. Eve gitmeyi dört gözle bekliyordu. Kız kardeşi Meryem şunu hatırlıyor: “Arıyordu, ‘Kurban olayım, nasılsın, hepinizi çok özledim, az kaldı, yakında hepinizin yanına geleceğim’ derdi. 

Artaşes  keskin nişancıydı.

Bununla birlikte başka birkaç tür silah da kullanırdı. 44 gün süren savaş sırasında en sıcak yerlerde kahramanca savaştı: Crakan, Hadrut, Tağavard, Kert, Avedaranots, Garmir Şuka.

Askerlik becerileri ve doğru hesaplamaları sayesinde, o ve arkadaşları o günlerde çok sayıda düşmanın insan gücü ve askeri teçhizatı imha etti. Artaşes en son 28 Ekim’de evi aradı ve aynı gün, yaralı komutanı kurtarmaya çalışırken, düşmanın İHA’sı tarafından şehit edildi.